piotr d
|
Okręty typu Gleaves, podobnie jak inne niszczyciele USN do przełomu 1942/43 i wczesnych Fletcherów włącznie, miały podnoszony oscylator (projector) 21" bez opływki. W przedziale sonaru ok. 18" po obu stronach stępki, były dwie pionowe rury z których opuszczano oscylator, prawdopodobnie wariant kulisty. Opływki stałe (water shield) wprowadzono ok. początku 1943, równolegle, albo nieco później zaczęto instalować kopuły podnoszone (dome) w osi symetrii, na nowej produkcji i starszych jednostkach w razie dłuższego remontu. USS Gleaves załapał się na modernizację najpóźniej w 1945 i otrzymał kopułę standardową, znaną po wojnie j jako typ 60".
Prawdopodobna, ale nie dowiedziona, chronologia dla Emmonsa, to oscylator bez opływki do początku 1943, instalacja opływki stałej, na początku 1945 instalacja kopuły podnoszonej, zatopienie.
Materiał roboczy (przewodzący dźwięk), to albo guma, albo "materiał odporny na korozję", co sugeruje świadomą wieloznaczność. Zanim pojawiły się kompozyty najodpowiedniejsza była stal nierdzewna i z niej wykonywano "okna" kopuł w "stylu brytyjskim" (to świadoma wieloznaczność z mojej strony). Dla wersji wcześniejszych nie mam danych. Poza nierdzewką w grę wchodziły stopy miedzi, w desperacji nawet jakieś stopy lekkie.
Edit no 2.
Patrząc na zdjęcia pierwszym skojarzeniem jest odlew ze stopu lekkiego. Stopy miedzi, a nawet stal byłyby ciemniejsze i nawet po dłuższym pobycie w wodzie zachowałyby jakiś stopień gładkości, jeśli nie połysku. Opływka w pobliżu wgniecenia na dole ma widoczne pęknięcia, co wskazuje że materiał był stosunkowo kruchy. Proponowaną barwą wyjściową byłoby niezbyt jasne matowe aluminium, dalej matowiejące i ciemniejące w użyciu.
Edit no 3.
Kandydatem byłyby dostępne przed wojną hydronalium, birmal i zbliżone stopy aluminium.
--
Post zmieniony (21-02-24 21:39)
|
|